همانطور که فناوری هوش مصنوعی ادامه مییابد، نگرانیها در مورد فشاری که ممکن است در آینده نزدیک بر شبکه برق آمریکا ایجاد کند، در حال افزایش است. انتظار میرود تقاضا برای برق از مراکز داده در دهه آینده به طور قابل توجهی افزایش یابد، همزمان با بازنشستگی نیروگاههای ذغال سنگی و انتقال به منابع انرژی تمیزتر.
تا سال 2030، مصرف برق توسط مراکز داده در ایالات متحده معادل آن چیزی خواهد بود که یکی از اقتصادهای صنعتی بزرگ مصرف میکند، که نیاز فوری به راهکارهای انرژی پایدار برای حمایت از گسترش دیجیتال را بیشتر به نمایش میگذارد. با پراکندگی مراکز داده و افزایش مقیاس نیروی مورد نیاز آنها، ضرورت دارد تا به محلولهای تامین کننده منابع که میتواند پدیدار شود، توجه ویژه شود اگر تولید نیروی کافی به سرعت معرفی نگردد.
برای تأمین نیازهای برق در حال افزایش مراکز داده، و همچنین الکتریفیکیشن گستردهتر اقتصاد و بازگشت صنایع ساختوساز در ایالات متحده، یک تغییر قابل توجه در سرمایهگذاری برای زیرساختهای انرژی تجدیدپذیر ضروری است. انتقال از ذغال سنگ به گاز قبلاً آغاز شده است، اما نیاز فشاردهنده به انتقال سریع به منابع انرژی بیشتر قابل اعتماد و پایدار مانند نیروی خورشیدی و بادی است.
شرکتهای خدماتی با چالشهای بیسابقهای در پذیرش تقاضای فراوان برق مواجه هستند، با هشدار از سوی PJM Interconnection در مورد مشکلات قابلیت اعتماد به مشکلات قابلیت اعتماد آتی هنگامی که نیروگاههای ذغال سنگی سریعتر از تولید نیروی تازه خاموش میشوند. انتقال به شبکه سبزتر و محکمتر، نیازمند سرمایهگذاریهای قابل توجه و برنامهریزی استراتژیک برای اطمینان از یک انتقال بیدرز نسبت به راهکارهای انرژی پایدار برای عصر دیجیتال است.
رشد راهکارهای انرژی پایدار برای رشد دیجیتال و چالشهای آن
همچنان که جهان در حال تبدیل روزافزونی دیجیتال خود است، نیاز به راهکارهای انرژی پایدار برای حمایت از نیازهای رو به رشد مراکز داده و زیرساخت دیجیتال بیش از پیش حیاتی میشود. علاوه بر نگرانیهای مطرح شده در مقاله قبلی، چندین سوال کلیدی در مورد رشد راهکارهای انرژی پایدار برای رشد دیجیتال مطرح میشود:
1. چه چالشهای ممکن است به انتقال به منابع انرژی پایدار برای گسترش دیجیتال همراه باشد؟
پاسخ: یکی از چالشهای قابل توجه ناپیوستگی منابع انرژی تجدیدپذیر مانند نیروی خورشیدی و بادی است که میتواند منجر به مسائل در همخوردن تأمین انرژی با تقاضای نوسانی از مراکز داده گردد. علاوه بر این، هزینههای اولیه برای ایجاد زیرساخت انرژی تجدیدپذیر ممکن است قابل توجه باشد و نیازمند برنامهریزی مالی دقیق و سرمایهگذاری است.
2. چگونه شرکتهای خدماتی میتوانند بهطور مؤثر تقاضای برق رو به افزایش مراکز داده را با انتقال به منابع انرژی تمیز متوازن کنند؟
پاسخ: شرکتهای خدماتی نیاز خواهند داشت تا راهکارهای نوآورانه مانند تکنولوژیهای ذخیرهسازی انرژی را برای ذخیره انرژی تجدیدپذیر اضافه برای زمانهای تقاضای بالا پیادهسازی نمایند. تلاشهای بهروز سازی شبکه نیز ضروری خواهد بود تا پایداری و قابلیت اعتماد شبکههای برق به مرور ادغام بیشتر منابع انرژی تجدیدپذیر تضمین گردد.
مزایا گرفتن از راهکارهای انرژی پایدار برای رشد دیجیتال شامل:
– کاهش گازهای دیاکسید کربن و تأثیرات زیستمحیطی ناشی از تولید انرژی مبتنی بر سوختهای فسیلی نسبت به تولید انرژی تجدیدپذیر.
– صرفهجویی در هزینه بلندمدت زمانی که منابع انرژی تجدیدپذیر به مرور زمان بیشتر کارآمد و ارزانتر میشوند.
– قوت انرژی بهتر و افزایش امنیت انرژی با تنوع انرژی و کاهش وابستگی به سوختهای غیرتجدیدپذیر.
اما، همچنین معایب قابل توجهی مرتبط با گذار به راهکارهای انرژی پایدار وجود دارد:
– هزینههای سرمایهای اولیه بالا برای ایجاد زیرساخت انرژی تجدیدپذیر.
– تغییرات در تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر ممکن است چالشها برای تأمین تقاضای مداوم انرژی ایجاد نماید.
– تغییر زیرساختها و سامانههای موجود برای ادغام انرژی تجدیدپذیر ممکن است نیازمند زمان و منابع قابل توجه باشد.
جهت رفع این چالشها و اختلافات، حیاتی است که نهادهای مربوطه در همکاری بر روی توسعه استراتژیهای جامع همکاری کنند که اولویت بر تبدیل به راهکارهای انرژی پایدار را داشته باشد و در عین حال بر پایداری و دستیابی به قیمت مقرونبهصرفه تأمین برق برای رشد دیجیتال تأکید داشته باشند.
برای اطلاعات و منابع بیشتر در مورد راهکارهای انرژی پایدار و اقتصاد دیجیتال، به سایت وزارت انرژی مراجعه نمایید. این دامنه جامع اطلاعات ارزشمندی در مورد تکنولوژیهای انرژی تجدیدپذیر، کارایی انرژی و شیوههای پایدار برای حمایت از گذار به یک منظر انرژی سبز ارائه میدهد.