Theodore Ramirezبحث جاری در مورد اینکه آیا رمزارزها واجد شرایط اوراق بهادار هستند یا خیر، همچنان موضوع داغی در دایره‌های مالی و نظارتی به شمار می‌رود. تعریف یک اوراق بهادار معمولاً شامل وسایل سرمایه‌گذاری سنتی مانند سهام و اوراق قرضه است. با این حال، با گسترش چشم‌انداز ارزهای دیجیتال، نهادهای نظارتی در حال بررسی ویژگی‌های رمزارزها هستند تا تعیین کنند آیا آنها در این قالب می‌گنجند یا خیر.
از نظر قانونی، اوراق بهادار معمولاً با استفاده از آزمون هوی که توسط دیوان عالی ایالات متحده ایجاد شده است، تعیین می‌شود. این آزمون ارزیابی می‌کند که آیا یک دارایی شامل سرمایه‌گذاری پول در یک شرکت مشترک است، با انتظاری از سود که اساساً ناشی از تلاش‌های دیگران باشد. هنگامی که این آزمون به رمزارزها اعمال می‌شود، بسیاری معتقدند که برخی توکن‌ها و سکه‌ها باید به عنوان اوراق بهادار دسته‌بندی شوند، زیرا با وعده‌های بازده یا سود تبلیغ می‌شوند.
کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) در خط مقدم این گفتگو بوده است، به ویژه در مورد پرونده‌های پرچم‌دار مرتبط با عرضه‌های اولیه سکه (ICO). SEC برخی از توکن‌ها را به عنوان اوراق بهادار طبقه‌بندی کرده است و به انتظار سود ناشی از تلاش‌های تبلیغ‌کنندگان اشاره کرده است. به‌ویژه، شرکت رمزارزی Ripple Labs درگیر یک نبرد قانونی با SEC بر سر اینکه آیا توکن XRP آن یک اوراق بهادار است یا خیر.
از سوی دیگر، رمزارزهای غیرمتمرکزی مانند بیت‌کوین به دلیل عدم وجود یک ناشر متمرکز و انتظار کمتر سود مستقیم از تلاش‌های یک شرکت، معمولاً از برچسب اوراق بهادار فرار می‌کنند.
با بلوغ بازار رمزارزها، چشم‌انداز نظارتی همچنان در حال تحول است که بر نحوه درک و مدیریت ارزهای دیجیتال در سطح جهانی تأثیر می‌گذارد. این بحث جاری نه تنها بر سرمایه‌گذاران تأثیر می‌گذارد بلکه بر آینده نوآوری‌های مالی نیز تأثیر دارد.
آیا سرمایه‌گذاری رمزارز شما واقعاً یک اوراق بهادار است؟ بحث داغ‌تر می‌شود!
طبقه‌بندی رمزارزها به عنوان اوراق بهادار یا کالاها فقط یک موضوع ظریف نظارتی نیست؛ این مسئله به طور قابل توجهی بر سرمایه‌گذاران، نوآوران بلاک‌چین و حتی اقتصادهای ملی تأثیر می‌گذارد.
تأثیر بر اقتصادها: کشورهایی مانند ایالات متحده با چالش‌هایی در ادغام رمزارزها در سیستم مالی سنتی مواجه هستند. وضوح نظارتی بر رشد اقتصادی و پتانسیل نوآوری تأثیر دارد. برای کشورهایی که سیاست‌های دوستانه با رمزارزها را در آغوش می‌گیرند، این می‌تواند سرمایه‌گذاری را جذب کند و مراکز فناوری مالی را رشد دهد، در حالی که قوانین سختگیرانه ممکن است این فرصت‌ها را مختل کند.
تأثیر بر سرمایه‌گذاران: برای سرمایه‌گذاران فردی، این طبقه‌بندی چشم‌انداز ریسک را تغییر می‌دهد. اگر به عنوان اوراق بهادار طبقه‌بندی شوند، توکن‌ها با مقررات سختگیرانه‌ای روبرو می‌شوند که می‌تواند بر نقدینگی و ارزیابی تأثیر بگذارد. سرمایه‌گذاران ممکن است خود را با حفاظت بیشتر اما انعطاف‌پذیری کمتر بیابند.
تأثیر بر فنآوری: شرکت‌های پیشرو در فناوری بلاک‌چین خود را در نقطه عطفی می‌بینند. قوانین ممکن است توانایی نوآوری یک استارتاپ را محدود کند. با این حال، قرار دادن رمزارزها تحت قوانین اوراق بهادار ممکن است چارچوب مطمئن‌تری برای سرمایه‌گذاران از طریق بیمه و ثبات بیشتر بازار فراهم کند.
آیا رمزارزها واقعاً اوراق بهادار هستند؟ در حالی که توکن‌هایی مانند اتریوم ممکن است ویژگی‌های یک اوراق بهادار را نشان دهند، اما این موجودی یک نهاد غیرمتمرکز باقی می‌ماند که مرزها را تار می‌کند و بحث را دامن می‌زند. آلت‌کوین‌ها وعده بازده می‌دهند، اما اغلب فاقد ساختار سازمانی معمول یک اوراق بهادار سنتی هستند.
مزایا و معایب: رمزارزها آزادی مالی و نوآوری را ارائه می‌دهند، اما طبیعت پرنوسان و وضعیت نظارتی نامشخص آنها خطراتی را ایجاد می‌کند. پذیرش آنها به عنوان اوراق بهادار ممکن است ثبات را معرفی کند اما ممکن است از قابلیت غیرمتمرکز و پتانسیل نوآوری بکاهد.
برای کسانی که به دنبال کاوش بیشتر در مورد ارزهای دیجیتال هستند، به وب‌سایت رسمی SEC برای بینش‌های نظارتی مراجعه کنید و همچنین برای آخرین اخبار رمزارزها به Cointelgraph سر بزنید.
